Μια άλλη διάσταση του μύθου της Αντιγόνης σε σκηνοθεσία Β. Νικολαΐδη
H Μαριάνθη Σοντάκη ερμηνεύει την ΙΣΜΗΝΗ, όπως την είδε ο μεγάλος ποιητής Γιάννης Ρίτσος, σε σκηνοθεσία Β. Νικολαΐδη, στο Θέατρο Φούρνος.
Η «Ισμήνη» είναι ένα συγκλονιστικό σχόλιο του συγγραφέα πάνω στην «Αντιγόνη», μέσα από τη ματιά της επιζώσης αδελφής της τραγικής ηρωίδας. Ανατρεπτικό κι «αιρετικό» κείμενο, μας δείχνει την «άλλη όψη» των πραγμάτων, παρουσιάζοντας μιαν άλλη αλήθεια και μιαν άλλη διάσταση του γνωστού μύθου...
Η φθορά, ο θάνατος, ο ανομολόγητος έρωτας, το καθήκον, η ματαιοδοξία της δόξας, οι χαμένες ζωές, η ματαιότητα της εξουσίας, είναι μερικά μόνο από τα θέματα που εκφράζονται ανάγλυφα και μέσα από εξαίσιες εικόνες, δίνοντας στο κείμενο μια ιδιαίτερη ζωντάνια και θεατρικότητα.
Τελικά μέσα από το έργο αυτό του Ρίτσου, η Ισμήνη αναδεικνύεται σε τραγική ηρωίδα, μέσα από την αδυναμία της να ζήσει όπως θα επιθυμούσε, σε συμφωνία με την προσωπική της κοσμοθεωρία.
Η Ισμήνη είναι η τελευταία εναπομείνασα της γενιάς των Λαβδακιδών. Η μόνη που προσπάθησε να μείνει έξω από το παιχνίδι της εξουσίας και του αίματος. Την βρίσκουμε χρόνια μετά, στο ρημαγμένο αρχοντικό να προσπαθεί να αναμετρηθεί με την απόφασή της.
Εκείνη δεν πέθανε, αλλά ούτε και έζησε. Βιώνει, όπως λέει ο Ρίτσος: «… μια ατέλειωτη Κυριακή με κλεισμένα παράθυρα». Απίστευτα πολιτικό κείμενο με την πιο ουσιαστική σημασία του όρου.
Θέμα της αρχαίας τραγωδίας του Σοφοκλή είναι η προσπάθεια της Αντιγόνης να θάψει τον νεκρό αδελφό της Πολυνείκη, παρά την αντίθετη εντολή του Κρέοντα, βασιλιά της Θήβας, θέτοντας την τιμή των θεών και την αγάπη για τον αδερφό της υπεράνω των νόμων των ανθρώπων, σε αντίθεση με την αδερφή της Ισμήνη, η οποία φοβάται τη δύναμη του Κρέοντα.
Η «Ισμήνη» είναι ένα συγκλονιστικό σχόλιο του συγγραφέα πάνω στην «Αντιγόνη», μέσα από τη ματιά της επιζώσης αδελφής της τραγικής ηρωίδας. Ανατρεπτικό κι «αιρετικό» κείμενο, μας δείχνει την «άλλη όψη» των πραγμάτων, παρουσιάζοντας μιαν άλλη αλήθεια και μιαν άλλη διάσταση του γνωστού μύθου...
Η φθορά, ο θάνατος, ο ανομολόγητος έρωτας, το καθήκον, η ματαιοδοξία της δόξας, οι χαμένες ζωές, η ματαιότητα της εξουσίας, είναι μερικά μόνο από τα θέματα που εκφράζονται ανάγλυφα και μέσα από εξαίσιες εικόνες, δίνοντας στο κείμενο μια ιδιαίτερη ζωντάνια και θεατρικότητα.
Τελικά μέσα από το έργο αυτό του Ρίτσου, η Ισμήνη αναδεικνύεται σε τραγική ηρωίδα, μέσα από την αδυναμία της να ζήσει όπως θα επιθυμούσε, σε συμφωνία με την προσωπική της κοσμοθεωρία.
Η Ισμήνη είναι η τελευταία εναπομείνασα της γενιάς των Λαβδακιδών. Η μόνη που προσπάθησε να μείνει έξω από το παιχνίδι της εξουσίας και του αίματος. Την βρίσκουμε χρόνια μετά, στο ρημαγμένο αρχοντικό να προσπαθεί να αναμετρηθεί με την απόφασή της.
Εκείνη δεν πέθανε, αλλά ούτε και έζησε. Βιώνει, όπως λέει ο Ρίτσος: «… μια ατέλειωτη Κυριακή με κλεισμένα παράθυρα». Απίστευτα πολιτικό κείμενο με την πιο ουσιαστική σημασία του όρου.
Θέμα της αρχαίας τραγωδίας του Σοφοκλή είναι η προσπάθεια της Αντιγόνης να θάψει τον νεκρό αδελφό της Πολυνείκη, παρά την αντίθετη εντολή του Κρέοντα, βασιλιά της Θήβας, θέτοντας την τιμή των θεών και την αγάπη για τον αδερφό της υπεράνω των νόμων των ανθρώπων, σε αντίθεση με την αδερφή της Ισμήνη, η οποία φοβάται τη δύναμη του Κρέοντα.
Θέατρο «Φούρνος»
Κάθε Σάββατο και Κυριακή, στις 21.00
Έως την Κυριακή 24 Απριλίου 2016
Συντελεστές:
Στον ρόλο της Ισμήνης, η Μαριάνθη Σοντάκη.
Δίπλα της, στον ρόλο του νεαρού αξιωματικού, αποδέκτη του ποιητικού παραληρήματος της ηρωίδας, ο νέος ηθοποιός, Στράτος Χατζηηλίας.
Βιολοντσέλο η Καίτη Πάντζαρη
Σκηνοθεσία: Βασίλης Νικολαίδης
Σκηνικός χώρος, κοστούμια: Δημήτρης Ντάσιος
Μουσική σύνθεση: Πλάτων Ανδριτσάκης
Make up: Cathy Jones
Φωτισμοί: Αποστόλης Τσατσάκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου