«Black Box»

Κριτική - παρουσίαση της παράστασης από τη συγγραφέα Εύη Ρούτουλα

Από τις 31 Οκτωβρίου παίζεται στο θέατρο Λύχνος το έργο «Black Box», θεατρική διασκευή του βιβλίου του Τάσου Σκιαδά «Μεμονωμένοι επιβάτες», το οποίο κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Φιλύρα. 

Το «Black Box» είναι ένα σύγχρονο, πρωτότυπο έργο που διαρκεί μόλις 70' λεπτά, που πραγματικά σε απογειώνουν. 

Ένα αεροπλάνο απογειώνεται από την Αθήνα με προορισμό το Λονδίνο και οι θεατές έχουν την ευκαιρία να κοιτάξουν κυριολεκτικά μέσα από την κλειδαρότρυπα κομμάτια από τις ζωές κάποιων επιβατών της πρώτης θέσης. 

Ένα ζευγάρι μεγαλοαστών που πάει να επισκεφτεί τον μοναχογιό του που σπουδάζει στην αγγλική πρωτεύουσα, ένας Έλληνας κτηνίατρος που ζει σε ένα προάστιο του Λονδίνου, μια κομμώτρια που θέλει να γνωρίσει όλα όσα έχει δει στις ταινίες, ένας υπάλληλος γραφείου τελετών και μια εύθυμη και νευρασθενική αεροσυνοδός, όλοι αυτοί είναι οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας που θα μας κρατήσουν συντροφιά για μία ώρα και δέκα λεπτά. 

Η κλειστοφοβική ατμόσφαιρα της καμπίνας, οι φοβίες και οι αναταράξεις που προκαλούνται από τους αέρηδες, θα φέρουν άλλου είδους αναταράξεις στους πρωταγωνιστές μας, οι οποίοι θα μας συστηθούν σιγά σιγά και θα μας αποκαλύψουν τα μυστικά τους, γιατί τελικά τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. 

Το παντρεμένο ζευγάρι έχει αποξενωθεί με την πάροδο των χρόνων και φαινομενικά το μόνο που τους κρατάει μαζί είναι η πρόοδος του παιδιού τους. Η κομμώτρια είναι μια δυστυχισμένη γυναίκα, αποτυχημένη στον μεγαλύτερο ρόλο που δεν μπόρεσε ποτέ να παίξει: αυτόν της μητέρας. Ο ευκατάστατος κτηνίατρος είναι ένας ομοφυλόφιλος που δέχεται πιέσεις από τον περίγυρό του αναφορικά με την σεξουαλικότητά του. Ο υπάλληλος του γραφείου τελετών αποδεικνύεται ένα επαρχιωτόπουλο που δεν τόλμησε ποτέ του να ζήσει. 

Όλοι τους έχουν καλά κρυμμένα μυστικά που τα ανακαλύπτουμε κατά την διάρκεια του ταξιδιού. Και φυσικά υπάρχει και η όμορφη αεροσυνοδός που αδυνατεί στην κυριολεξία να τα βγάλει πέρα με όλους αυτούς τους παράξενους επιβάτες. 

Το έργο εναλάσσεται από το κωμικό στο δραματικό ύφος με έναν πανεύκολο τρόπο χωρίς τριγμούς και ιδιαίτερες προσπάθειες. Όσο για τον τίτλο και τι σημαίνει, σας αφήνω να τον ανακαλύψετε μόνοι σας, αρκετά εφευρετικός, προσωπικά τον προτιμώ από τον τίτλο του βιβλίου, στο οποίο βασίζεται η υπόθεση. 

Τα σκηνικά απλά και λειτουργικά, βοηθάνε να αισθανθείς την ατμόσφαιρα της καμπίνας: μερικά καθίσματα, ένα τρόλει με ποτά, μια βαλίτσα, ένα βιβλίο, δυο τσάντες και ένα τάμπλετ δημιουργούν το μεγαλείο της απλότητας. Η σκηνοθεσία άψογη καθώς και οι ερμηνείες των ηθοποιών που παίζουν με κέφι και μπρίο. 

Το όλο εγχείρημα αποδεικνύει πόσο εύκολο τελικά είναι να δημιουργήσεις ένταση, να συγκινήσεις και να ευθυμήσεις το κοινό σου από την μια στιγμή στην άλλη, φτάνει να έχεις ένα δομημένο κείμενο, λίγους καλούς ηθοποιούς, μερικές καλές ιδέες και πάνω από όλα αγάπη για τη δουλειά σου και σεβασμό για το κοινό.

Πού: 

Θέατρο Λύχνος και Πολιτισμού 

Πότε: 

Κάθε Δευτέρα και Τρίτη

Κριτική παρουσίαση: Εύη Ρούτουλα συγγραφέας

Φωτογραφίες: Γιάννης Αποστολόπουλος