Κριτική-παρουσίαση της συγγραφέως Εύης Ρούτουλα στην θεατρική παράσταση
Τα οιστρογόνα είναι οι γυναικείες ορμόνες που καθορίζουν πολλές θηλυκές λειτουργίες όπως η έμμηνος ρύση, η εγκυμοσύνη και τόσες άλλες, κάτι αντίστοιχο της ανδρικής τεστοστερόνης. Το οξυγόνο είναι το απαραίτητο χημικό συστατικό για την διατήρηση της ζωής, όπως την ξέρουμε. Το ζήτημα τώρα είναι τι συμβαίνει όταν η γυναικεία ορμόνη συναντά την ζωή!
Σε αυτό το ερώτημα θα μας βοηθήσει η Σοφία Λαμπιδώνη, η συγγραφέας και πρωταγωνίστρια της παράστασης «Οιστρογόνο 2 Οξυγόνο», που επαναλαμβάνεται φέτος για δεύτερη χρονιά στις αθηναϊκές αίθουσες. Σε μια έκθεση τέχνης η νεαρή φύλακας βλέπει ένα έργο που το θεωρεί χυδαίο, με αφορμή το έκθεμα, η κοπέλα παρασύρεται σε διάφορες σκέψεις που αφορούν τη ζωή της: τα επαγγελματικά της αδιέξοδα και την οικονομική της ανέχεια ( πώς θα ζητήσει αύξηση από το αφεντικό και τι επιχειρήματα να χρησιμοποιήσει για να κατορθώσει το ποθούμενο), την ερωτική της ζωή (ο Βαγγελάκης της είναι ένα καλό παιδί αλλά δεν είναι ακριβώς ερωτευμένη μαζί του, εν αντιθέσει ο ιδανικός σύντροφος Πιερ αποτελεί το παρελθόν, το επιθυμητό αλλά μακρινό όνειρο), την σχέση της με τους γονείς της και τα παιδικά της χρόνια (όταν όλα ήταν γαλήνια, τίποτα δεν την άγχωνε και η μορφή του παντοδύναμου πατέρα ήταν ικανή να διαλύσει όλους τους εφιαλτές της), η νεαρή γυναίκα ανησυχεί για την σιλουέτα και την εμφάνισή της (τα χρόνια περνάνε και αφήνουν πίσω τους παχάκια και ρυτίδες), αναρωτιέται για το νόημα της ζωής, της αγάπης, της φιλίας, της προσμονής για ένα καλύτερο αύριο. Επί πενήντα λεπτά περίπου παρακολουθούμε ένα γυναικείο «παραλήρημα», μια έκρηξη οιστρογόνων που δίνει το δικό της στίγμα στο οξυγόνο που αναπνέουμε! Κακά τα ψέματα, είναι οι σκέψεις και οι ανησυχίες που όλες οι γυναίκες λίγο-πολύ έχουν κάνει στη διάρκεια της ζωής τους: η ασφάλεια της πατρικής αγκαλιάς που χάνεται με την ενηλικίωση, η αναζήτηση ενός σωστού συντρόφου, η επιβεβαίωση μέσω της όμορφης εμφάνισης και της επαγγελματικής καταξίωσης, η διαρκής αμφισβήτηση της ερμηνείας εννοιών όπως η αγάπη, η φιλία, η υπομονή. Η Σοφία Λαμπιδώνη χρησιμοποιεί και εκμεταλλεύεται γνωστές φράσεις διάσημων συγγραφέων όπως του Έρνεστ Χέμινγουει, του Σάμιουελ Μπέκετ, του Έρικ Φρομ και αρκετών άλλων, τις παρεμβάλλει μέσα στο κείμενό της και πάνω σε αυτές χτίζει περαιτέρω τον εκστατικό μονόλογό της. Ατού της παράστασης είναι η χρησιμοποίηση δύο ηθοποιών που ερμηνεύουν ταυτόχρονα τον ρόλο της σκεπτόμενης πρωταγωνίστριας καθώς και τη συζήτηση που κάνει με τον ίδιο της τον εαυτό. Είναι ένα ευφυές τρικ που αναδεικνύει τον διάλογο που κάνουμε καθημερινά με το εγώ μας, οι παροτρύνσεις μας για να επιτευχτούν κάποιοι στόχοι, η προσπάθεια κατασίγασης των φόβων μας. Την σκηνοθεσία υπογράφει ο Θωμάς Χαβιανίδης και στον ρόλο της ανήσυχης, σκεπτόμενης γυναίκας εμφανίζονται η Σοφία Λαμπιδώνη και η Ολίβια Λαπατά. Τον χώρο της παράστασης κοσμούν πίνακες του αγαπημένου ζωγράφου και συγγραφέα Χρήστου Αναστασόπουλου.
Πού και πότε:
Κάθε Σάββατο στις 7.30 μ.μ.
Θέατρο:
«Life n’ Art» στον Κεραμεικό
«Οιστρογόνο 2 Οξυγόνο»
Κείμενο: Εύη Ρούτουλα, συγγραφέας
Φωτογραφίες: Γιάννης Αποστολόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου