Μια σκηνή που ενώνει τον κόσμο… (με αφορμή μια διαφορετική παράσταση)
Έχουν περάσει πάρα πολλά χρόνια από τότε που σίγησε ο λόγος των τραγικών στο Αρχαίο Θέατρο της Δωδώνης, το μεγαλύτερο της αρχαιότητας.
Οι εργασίες αναστήλωσης του θεάτρου ανέστειλαν για πολύ τις παραστάσεις αρχαίου δράματος και άλλες εκδηλώσεις. Η αρχή είχε γίνει το περασμένο καλοκαίρι με την παράσταση Προμηθεύς Δεσμώτης.
Όμως η παράσταση που δόθηκε την Τετάρτη (20/7) το βράδυ είχε κάτι διαφορετικό. Δεν ήταν ένα έργο, αλλά αποσπάσματα από αρχαίες τραγωδίες που τα ερμήνευσαν ηθοποιοί από οκτώ διαφορετικές χώρες, σε οκτώ διαφορετικές γλώσσες. Η ιδέα της διοργάνωσης ανήκει στο Δήμο Δωδώνης και στο Πνευματικό του Κέντρο υποβοηθούμενοι από φορείς και χορηγούς.
Αν και ο Δήμος Δωδώνης είναι ένας φτωχός δήμος θα πρέπει όχι μόνο να του αναγνωρισθεί η προσπάθεια της επαναλειτουργίας του αρχαίου θεάτρου αλλά και η δωρεάν είσοδος των θεατών. Μια προσφορά πολύτιμη που έδωσε την ευκαιρία σε εκατοντάδες ανθρώπους, ανάμεσά τους πάρα πολλοί νέοι, να ζήσουν μια ξεχωριστή εμπειρία και να βιώσουν πρωτόγνωρη συγκίνηση.
Η παράσταση δόθηκε στο αναστηλωμένο μέρος του πρώτου διαζώματος που κατακλύστηκε ασφυκτικά από θεατές αν και ο χώρος περιορισμένος. Η βραδιά ήταν ζεστή, ο χώρος υποβλητικός και οι συντελεστές έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό.
Την Τετάρτη βράδυ οι αρχαίοι τραγικοί έγιναν σύγχρονοι, ενώθηκαν με τις φωνές των ηθοποιών από την Ελλάδα, τη Σουηδία, τη Γερμανία, τη Χιλή, τη Γαλλία, την Αίγυπτο, τη Νιγηρία και τη Ζιμπάμπουε και κατόρθωσαν να μετατρέψουν τη Δωδώνη σε «μια σκηνή του κόσμου» μεταφέροντας το πανανθρώπινο μήνυμά τους και ενώνοντας ανθρώπους από διαφορετικά σημεία του κόσμου. Μαζί τους νιώσαμε ότι «Ο πόνος και το πάθος δεν έχουν χρώμα· δεν έχουν φύλο· δεν έχουν γλωσσικά όρια…».
Οι εργασίες αναστήλωσης του θεάτρου ανέστειλαν για πολύ τις παραστάσεις αρχαίου δράματος και άλλες εκδηλώσεις. Η αρχή είχε γίνει το περασμένο καλοκαίρι με την παράσταση Προμηθεύς Δεσμώτης.
Όμως η παράσταση που δόθηκε την Τετάρτη (20/7) το βράδυ είχε κάτι διαφορετικό. Δεν ήταν ένα έργο, αλλά αποσπάσματα από αρχαίες τραγωδίες που τα ερμήνευσαν ηθοποιοί από οκτώ διαφορετικές χώρες, σε οκτώ διαφορετικές γλώσσες. Η ιδέα της διοργάνωσης ανήκει στο Δήμο Δωδώνης και στο Πνευματικό του Κέντρο υποβοηθούμενοι από φορείς και χορηγούς.
Αν και ο Δήμος Δωδώνης είναι ένας φτωχός δήμος θα πρέπει όχι μόνο να του αναγνωρισθεί η προσπάθεια της επαναλειτουργίας του αρχαίου θεάτρου αλλά και η δωρεάν είσοδος των θεατών. Μια προσφορά πολύτιμη που έδωσε την ευκαιρία σε εκατοντάδες ανθρώπους, ανάμεσά τους πάρα πολλοί νέοι, να ζήσουν μια ξεχωριστή εμπειρία και να βιώσουν πρωτόγνωρη συγκίνηση.
Η παράσταση δόθηκε στο αναστηλωμένο μέρος του πρώτου διαζώματος που κατακλύστηκε ασφυκτικά από θεατές αν και ο χώρος περιορισμένος. Η βραδιά ήταν ζεστή, ο χώρος υποβλητικός και οι συντελεστές έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό.
Την Τετάρτη βράδυ οι αρχαίοι τραγικοί έγιναν σύγχρονοι, ενώθηκαν με τις φωνές των ηθοποιών από την Ελλάδα, τη Σουηδία, τη Γερμανία, τη Χιλή, τη Γαλλία, την Αίγυπτο, τη Νιγηρία και τη Ζιμπάμπουε και κατόρθωσαν να μετατρέψουν τη Δωδώνη σε «μια σκηνή του κόσμου» μεταφέροντας το πανανθρώπινο μήνυμά τους και ενώνοντας ανθρώπους από διαφορετικά σημεία του κόσμου. Μαζί τους νιώσαμε ότι «Ο πόνος και το πάθος δεν έχουν χρώμα· δεν έχουν φύλο· δεν έχουν γλωσσικά όρια…».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου