«Όνειρο... Απατηλό»

...Επιμύθιο στη νουβέλα του Γιάννη Αποστολόπουλου

«Αγαπημένη μου Ελπινίκη

Στα αυτιά μου ηχούν ακόμα οι τελευταίες σου λέξεις. « Να προσέχεις», μου είπες καθώς ανέβαινα στο τρένο. Δίπλα σου, ο Κίμωνας σου κρατά το χέρι. Το τρένο χάθηκε στο βάθος του ορίζοντα, μαζί με αυτό κι εγώ.

Άνεμος ήμουν, ήρθα ξαφνικά και άλλο τόσο ξαφνικά έφυγα. Μη ρωτήσεις το γιατί ,έπρεπε. Ό,τι είχα να σας πω το είπα. Τα λόγια στέρεψαν.

Τώρα σε ένα μέρος μακρινό σε εικόνες στέκομαι και σας θυμάμαι. Είναι τα μάτια σου Ελπινίκη που τη φωτιά έχουν φυλακίσει.

Σε ‘κείνα τα βράδια ξαναγυρνώ που στιχάκια σου έγραφα. Με  ένα ποτήρι κόκκινο κρασί τον λυγμό σου απάλυνα καθώς το κεφάλι σου έγερνε στον  ώμο μου. Σαν πατέρας, στην αγκαλιά σε κράταγα, την πληγωμένη σου καρδιά να γιάνω.  Θυμάσαι μικρή μου τι σου είχα πει; Να μην φοβάσαι τη ζωή. Από δω, τώρα το ταξίδι σας παρακολουθώ. Δεν φοβάμαι για σένα. Τον Κίμωνα  σου έδωσα για φύλακα. Είναι παιδί καλό.

Είδες η στιγμή; «Να ‘χεις υπομονή και θα ‘ρθει» τα λόγια μου κείνο το παγωμένο βράδυ του Δεκέμβρη. Οι δυο μας σε βόλτα μαγική στα καλντερίμια της ψυχής. Σε συνομωσίες που λεν και τα βιβλία μην πιστεύεις. Ό,τι γίνεται είναι γιατί εμείς το θέλουμε. Εάν αργεί μην απελπιστείς. Η ζωή θέλει το χρόνο της. Αν η στιγμή σε απογοητεύσει, την ελπίδα μη χάσεις. Θα ‘ρθει άλλη στιγμή να σε γλυκάνει. Αυτό είναι η ζωή, άπειρες στιγμές σε ένα φωτεινό ταξίδι.

Τώρα  οι δυο σας  μακριά μου, μόνοι ταξιδεύετε  και εγώ σας χαίρομαι.

«Να προσέχεις» μου είπες …

Ήρθα ξαφνικά και φεύγω ξαφνικά. Ίσως κάποτε γυρίσω, ίσως κι όχι.

Μα αν με ζητήσεις ξέρεις που θα με βρεις. Άνεμος είμαι μην το ξεχνάς. Είμαι στο θρόισμα των φύλλων, πάνω από θάλασσες πετώ και στα ψηλά βουνά, βαρύ χορό στήνω.

Αντίο αγαπημένη μου Ελπινίκη. Κίμωνα να την προσέχεις…»

Ο φίλος σας 

Η νουβέλα «Όνειρο...Απατηλό»  κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Όστρια»

Επικοινωνήστε με τον συγγραφέα στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook