Κριτική - παρουσίαση της παράστασης από τη συγγραφέα Εύη Ρούτουλα
Και αυτό γίνεται επειδή σέβομαι τη δημιουργία και την κάθε προσπάθεια για πραγματοποίηση ενός στόχου, είναι πολύ εύκολο να κρίνουμε και πολύ δύσκολο να πράττουμε, και ειδικά στο θέατρο, που είναι μια σύνθετη καλλιτεχνική προσπάθεια. Σήμερα λοιπόν θα ευχαριστήσω τους ανωτέρω φίλους μου, αν με διαβάζουν.
Ο «Πυγμαλίωνας» είναι ένα έργο που λατρεύω και που έχω δει πολλές φορές: έχω χαρεί και τις δύο κινηματογραφικές του μεταφορές καθώς και αρκετές θεατρικές του παραστάσεις και εδώ και στο Λονδίνο (δεν αναφέρομαι βέβαια σε έργα που έχουν εμπνευστεί από τον Πυγμαλίωνα, γιατί αν τα συμπεριλάβουμε και αυτά, τότε θα μιλήσουμε για δεκάδες διασκευές και θα ξεφύγουμε από το κυρίως θέμα).
Για τους ελάχιστους ίσως αναγνώστες/ θεατές που δεν γνωρίζουν την υπόθεση: ένας πολύ μορφωμένος και με ευγενική καταγωγή Βρετανός γλωσσολόγος αναλαμβάνει μαζί με έναν φίλο του, απόστρατο στρατιωτικό, να μεταμορφώσει σε μικρό χρονικό διάστημα μια αγράμματη ανθωπόλισσα σε κυρία της καλής κοινωνίας. Φυσικά όλη η ιδέα βασίζεται στον μύθο του Κύπριου βασιλιά Πυγμαλίωνα που έφτιαξε μόνος του ένα πανέμορφο γυναικείο άγαλμα το οποίο και ερωτεύτηκε, παρακάλεσε λοιπόν τη θεά Αφροδίτη να δώσει ζωή στο εν λόγω άγαλμα, και έτσι γεννήθηκε η ονειρεμένη σύντροφός του, η Γαλάτεια.
Ο άντρας γίνεται ο ίδιος δημιουργός και μεταμορφώνει το θηλυκό όπως ακριβώς το ονειρεύεται. Και φυσικά η γυναίκα ερωτεύεται με την σειρά της τον «παντοδύναμο» και σοφό δημιουργό της. Αρσενικό και θηλυκό, μυαλό και καρδιά, δράση και αντίδραση. Οι δημιουργοί της σημερινής παράστασης στηρίχτηκαν στο πρωτότυπο έργο αφού προτίμησαν την πρόζα και όχι την μετέπειτα διασκευή του σε μιούζικαλ.
Όποιοι από εσάς ελπίζετε να δείτε ένα φανταχτερό μιούζικαλ θα απογοητευτείτε. Προφανώς η κυρία Ματσούκα και ο κύριος Κόκλας, που εμφανίζονται στους δύο πρωταγωνιστικούς ρόλους, δεν θέλησαν να δοκιμάσουν τις φωνητικές τους δυνατότητες ή μπορεί και να μην τους το ζήτησαν καν. Εν αντιθέσει οι παραγωγοί καθώς και ο σκηνοθέτης, ο κύριος Ρήγας, προτίμησαν την λύση ενός τραγουδιστή, έτσι δημιουργήθηκε ένας καινούριος ρόλος που δεν υπάρχει στο πρωτότυπο έργο, ο ρόλος του Τσάρλι, ενός πρώην ταξιτζή που έκανε και αυτός μαθήματα ορθοφωνίας με τον γλωσσολόγο Χίγκινγκς και μεταμορφώθηκε σε έναν επιτυχημένο αοιδό!
Τώρα που διανύουμε περίοδο οικονομικής κρίσης, έχω την αίσθηση ότι το επάγγελμα του γλωσσολόγου είναι άκρως επιτυχημένο! Τον ρόλο αυτόν ανέλαβε ο συμπαθής Ησαίας Ματιάμπα, ο οποίος εμφανίζεται επί σκηνής και τραγουδάει το πολυαγαπημένο «I could have danced all night» στην αγγλική γλώσσα.
Υπάρχει μετάφραση /προσαρμογή του υπέροχου τραγουδιού στα ελληνικά, το «Πώς να κοιμηθώ» που είχε τραγουδήσει η αείμνηστη Αλίκη Βουγιουκλάκη όταν ερμήνευε την Ελίζα Ντούλιτλ, μια παράσταση που θυμόμαστε όλοι οι παλαιότεροι. Δεν γνωρίζω τον λόγο που προτιμήθηκε το πρωτότυπο αγγλικό τραγούδι, αφού δεν είναι υποχρεωμένοι όλοι οι Έλληνες που πάνε να παρακολουθήσουν μια παράσταση στην Ελλάδα να γνωρίζουν αγγλικά! Αλλά αυτό είναι το λιγότερο.
Ο συμπαθέστατος Ματιάμπα εκτός από την εν λόγω μελωδία ερμηνεύει επίσης άλλα δύο τραγούδια εντελώς άσχετα με το έργο. Και εδώ είναι όντως παράξενη αυτή η επιλογή, αφού στο μιούζικαλ ακούγονται δεκάδες πανέμορφα τραγούδια σχετικά με την υπόθεση. Αναρωτιέται κανείς λοιπόν εύλογα γιατί δεν προτιμήθηκαν κάποια από αυτά. Στην σημερινή παράσταση οι καινοτομίες ήταν πολλές δυστυχώς.
Στον ρόλο του συνταγματάρχη Πίκερινγκ, του ευγενικού απόστρατου που φέρεται με το γάντι στην αδαή ανθοπώλισσα, είδαμε τον Παύλο Χαϊκάλη να παίζει με τον συνηθισμένο κωμικό του τρόπο μια καρικατούρα του ηλικιωμένου κυρίου. Και στην πρόζα αλλά και στην διασκευή του μιούζικαλ ο Πίκερινγκ αντιπροσωπεύει τον παλιό, Άγγλο τζέντλεμαν που έχει τρόπους και ευγένεια ψυχής, που συμπαθεί και συμπαραστέκεται στην Ελίζα.
Ο κύριος Χαϊκάλης μας έδωσε έναν τσιγγούνη, μέθυσο και σχεδόν ηλίθιο Πίκερινγκ που δεν έχει καμία σχέση με τον ήρωα του Τζορτζ Μπέρναρ Σω. Η Μπέτυ Λιβανού ερμήνευσε αξιοπρεπώς την μητέρα του γλωσσολόγου Χίγκινγκς. Φυσικά στο πρωτότυπο έργο η ηλικιωμένη γυναίκα είναι μια κυρία ανώτερης τάξης που βλέπει με συμπάθεια το φλερτ του γιου της με την φτωχή και ακαλλιέργητη Ελίζα.
Στην παράσταση που καλείστε να δείτε η κυρία Χίγκινγς διατηρεί δεσμό με τον υπηρέτη της (!), είναι άκρως ριζοσπαστική σε υπέρμετρο βαθμό (ειρωνεύεται δημοσίως την ίδια της την τάξη καθώς και την αγγλική μοναρχία, πράγμα ανήκουστο ακόμα και για την αστική τάξη της δεκαετίας του 1910, πόσο μάλλον για την ανώτερη!!) και ονειρεύεται να ταξιδέψει με τον Τιτανικό!
Ο Αντώνης Καφετζόπουλος ερμηνεύει τον ρόλο του μπαμπά της Ελίζας, του μέθυσου μικροαπατεώνα που εκμεταλλεύεται την κόρη του. Και στην θεατρική αλλά και στην κινηματογραφική διασκευή του έργου τον ρόλο αυτόν είχε αναλάβει ο παλαίμαχος Στάνλει Χάλλαγουει, ο οποίος είχε κυριολεκτικά διακριθεί για την υπέροχη φωνή του, είναι ένας σχετικά μικρός ρόλος που ντύνεται όμορφα με δύο υπέροχα τραγούδια: το «With a little bit of luck» και το «Get me to the church on time».
Στην σημερινή παράσταση τα τραγούδια λείπουν, ο Καφετζόπουλος είναι καλός αλλά δυστυχώς χάνεται όλο το μπρίο του τεμπέλη καλοπερασάκια. Έχει δημιουργηθεί επίσης άλλος ένας ρόλος που δεν υπάρχει στο πρωτότυπο έργο: ενός Ρώσου ομοφυλόφιλου χορευτή που προσλαμβάνεται για να μάθει χορό και κίνηση στην Ελίζα. Είναι ένας ρόλος καρικατούρα που εκμεταλλεύεται για άλλη μια φορά τα ίδια αστεία: τα σπασίματα και τις αιθέριες κινήσεις του γυναικωτού χορευτή. Θα μπορούσε να λείπει!
Τον ρόλο της συμπαθέστατης οικονόμου αναλαμβάνει εδώ ένας αρχικά επικριτικός και κατόπιν ευσυγκίνητος μπάτλερ. Προς το τέλος του έργου αναλαμβάνει να στηρίξει ηθικά την Ελίζα, ίσως για να καλυφτεί το κενό που αφήνει πίσω του ο κωμικός Πίκερινγκ του κυρίου Χαϊκάλη.
Τέλος η μητέρα του Φρέντυ παρουσιάζεται ως μια νεόπλουτη, αλκοολική και άξεστη γυναίκα. Το πρωταγωνιστικό δίδυμο μέσα σε όλο αυτόν τον τρίωρο αχταρμά προσπαθεί να σταθεί όσο πιο αξιοπρεπώς γίνεται, το ζευγάρι δεν διαθέτει την χημεία του Ρεξ Χάρισον και της Όντρει Χέμπορν, ούτε καν αυτή του Λέσλει Χάουαρντ και της Γουέντι Μίλερ. Αλλά προσπαθούν και κατά κάποιον τρόπο διασώζονται κάπως.
Τα σκηνικά και τα κουστούμια είναι πλούσια και δεν θα σας απογοητεύσουν.
Κάποιοι φίλοι μου που έχουν διαβάσει τα κείμενα που γράφω για τις θεατρικές παραστάσεις που βλέπω, με έχουν «κατηγορήσει» ότι είμαι πολύ ανεκτική και ότι «χαιδεύω αυτιά». Η αλήθεια είναι ότι συνήθως είμαι υπέρ του δέοντος ελαστική, συγχωρώ εύκολα κάποιες αβλεψίες, χαίρομαι τα καλά μιας παράστασης και προσπαθώ να μην δίνω τόση σημασία στα αρνητικά.
Και αυτό γίνεται επειδή σέβομαι τη δημιουργία και την κάθε προσπάθεια για πραγματοποίηση ενός στόχου, είναι πολύ εύκολο να κρίνουμε και πολύ δύσκολο να πράττουμε, και ειδικά στο θέατρο, που είναι μια σύνθετη καλλιτεχνική προσπάθεια. Σήμερα λοιπόν θα ευχαριστήσω τους ανωτέρω φίλους μου, αν με διαβάζουν.
Ο «Πυγμαλίωνας» είναι ένα έργο που λατρεύω και που έχω δει πολλές φορές: έχω χαρεί και τις δύο κινηματογραφικές του μεταφορές καθώς και αρκετές θεατρικές του παραστάσεις και εδώ και στο Λονδίνο (δεν αναφέρομαι βέβαια σε έργα που έχουν εμπνευστεί από τον Πυγμαλίωνα, γιατί αν τα συμπεριλάβουμε και αυτά, τότε θα μιλήσουμε για δεκάδες διασκευές και θα ξεφύγουμε από το κυρίως θέμα).
Για τους ελάχιστους ίσως αναγνώστες/ θεατές που δεν γνωρίζουν την υπόθεση: ένας πολύ μορφωμένος και με ευγενική καταγωγή Βρετανός γλωσσολόγος αναλαμβάνει μαζί με έναν φίλο του, απόστρατο στρατιωτικό, να μεταμορφώσει σε μικρό χρονικό διάστημα μια αγράμματη ανθωπόλισσα σε κυρία της καλής κοινωνίας. Φυσικά όλη η ιδέα βασίζεται στον μύθο του Κύπριου βασιλιά Πυγμαλίωνα που έφτιαξε μόνος του ένα πανέμορφο γυναικείο άγαλμα το οποίο και ερωτεύτηκε, παρακάλεσε λοιπόν τη θεά Αφροδίτη να δώσει ζωή στο εν λόγω άγαλμα, και έτσι γεννήθηκε η ονειρεμένη σύντροφός του, η Γαλάτεια.
Ο άντρας γίνεται ο ίδιος δημιουργός και μεταμορφώνει το θηλυκό όπως ακριβώς το ονειρεύεται. Και φυσικά η γυναίκα ερωτεύεται με την σειρά της τον «παντοδύναμο» και σοφό δημιουργό της. Αρσενικό και θηλυκό, μυαλό και καρδιά, δράση και αντίδραση. Οι δημιουργοί της σημερινής παράστασης στηρίχτηκαν στο πρωτότυπο έργο αφού προτίμησαν την πρόζα και όχι την μετέπειτα διασκευή του σε μιούζικαλ.
Όποιοι από εσάς ελπίζετε να δείτε ένα φανταχτερό μιούζικαλ θα απογοητευτείτε. Προφανώς η κυρία Ματσούκα και ο κύριος Κόκλας, που εμφανίζονται στους δύο πρωταγωνιστικούς ρόλους, δεν θέλησαν να δοκιμάσουν τις φωνητικές τους δυνατότητες ή μπορεί και να μην τους το ζήτησαν καν. Εν αντιθέσει οι παραγωγοί καθώς και ο σκηνοθέτης, ο κύριος Ρήγας, προτίμησαν την λύση ενός τραγουδιστή, έτσι δημιουργήθηκε ένας καινούριος ρόλος που δεν υπάρχει στο πρωτότυπο έργο, ο ρόλος του Τσάρλι, ενός πρώην ταξιτζή που έκανε και αυτός μαθήματα ορθοφωνίας με τον γλωσσολόγο Χίγκινγκς και μεταμορφώθηκε σε έναν επιτυχημένο αοιδό!
Τώρα που διανύουμε περίοδο οικονομικής κρίσης, έχω την αίσθηση ότι το επάγγελμα του γλωσσολόγου είναι άκρως επιτυχημένο! Τον ρόλο αυτόν ανέλαβε ο συμπαθής Ησαίας Ματιάμπα, ο οποίος εμφανίζεται επί σκηνής και τραγουδάει το πολυαγαπημένο «I could have danced all night» στην αγγλική γλώσσα.
Υπάρχει μετάφραση /προσαρμογή του υπέροχου τραγουδιού στα ελληνικά, το «Πώς να κοιμηθώ» που είχε τραγουδήσει η αείμνηστη Αλίκη Βουγιουκλάκη όταν ερμήνευε την Ελίζα Ντούλιτλ, μια παράσταση που θυμόμαστε όλοι οι παλαιότεροι. Δεν γνωρίζω τον λόγο που προτιμήθηκε το πρωτότυπο αγγλικό τραγούδι, αφού δεν είναι υποχρεωμένοι όλοι οι Έλληνες που πάνε να παρακολουθήσουν μια παράσταση στην Ελλάδα να γνωρίζουν αγγλικά! Αλλά αυτό είναι το λιγότερο.
Ο συμπαθέστατος Ματιάμπα εκτός από την εν λόγω μελωδία ερμηνεύει επίσης άλλα δύο τραγούδια εντελώς άσχετα με το έργο. Και εδώ είναι όντως παράξενη αυτή η επιλογή, αφού στο μιούζικαλ ακούγονται δεκάδες πανέμορφα τραγούδια σχετικά με την υπόθεση. Αναρωτιέται κανείς λοιπόν εύλογα γιατί δεν προτιμήθηκαν κάποια από αυτά. Στην σημερινή παράσταση οι καινοτομίες ήταν πολλές δυστυχώς.
Στον ρόλο του συνταγματάρχη Πίκερινγκ, του ευγενικού απόστρατου που φέρεται με το γάντι στην αδαή ανθοπώλισσα, είδαμε τον Παύλο Χαϊκάλη να παίζει με τον συνηθισμένο κωμικό του τρόπο μια καρικατούρα του ηλικιωμένου κυρίου. Και στην πρόζα αλλά και στην διασκευή του μιούζικαλ ο Πίκερινγκ αντιπροσωπεύει τον παλιό, Άγγλο τζέντλεμαν που έχει τρόπους και ευγένεια ψυχής, που συμπαθεί και συμπαραστέκεται στην Ελίζα.
Ο κύριος Χαϊκάλης μας έδωσε έναν τσιγγούνη, μέθυσο και σχεδόν ηλίθιο Πίκερινγκ που δεν έχει καμία σχέση με τον ήρωα του Τζορτζ Μπέρναρ Σω. Η Μπέτυ Λιβανού ερμήνευσε αξιοπρεπώς την μητέρα του γλωσσολόγου Χίγκινγκς. Φυσικά στο πρωτότυπο έργο η ηλικιωμένη γυναίκα είναι μια κυρία ανώτερης τάξης που βλέπει με συμπάθεια το φλερτ του γιου της με την φτωχή και ακαλλιέργητη Ελίζα.
Στην παράσταση που καλείστε να δείτε η κυρία Χίγκινγς διατηρεί δεσμό με τον υπηρέτη της (!), είναι άκρως ριζοσπαστική σε υπέρμετρο βαθμό (ειρωνεύεται δημοσίως την ίδια της την τάξη καθώς και την αγγλική μοναρχία, πράγμα ανήκουστο ακόμα και για την αστική τάξη της δεκαετίας του 1910, πόσο μάλλον για την ανώτερη!!) και ονειρεύεται να ταξιδέψει με τον Τιτανικό!
Ο Αντώνης Καφετζόπουλος ερμηνεύει τον ρόλο του μπαμπά της Ελίζας, του μέθυσου μικροαπατεώνα που εκμεταλλεύεται την κόρη του. Και στην θεατρική αλλά και στην κινηματογραφική διασκευή του έργου τον ρόλο αυτόν είχε αναλάβει ο παλαίμαχος Στάνλει Χάλλαγουει, ο οποίος είχε κυριολεκτικά διακριθεί για την υπέροχη φωνή του, είναι ένας σχετικά μικρός ρόλος που ντύνεται όμορφα με δύο υπέροχα τραγούδια: το «With a little bit of luck» και το «Get me to the church on time».
Στην σημερινή παράσταση τα τραγούδια λείπουν, ο Καφετζόπουλος είναι καλός αλλά δυστυχώς χάνεται όλο το μπρίο του τεμπέλη καλοπερασάκια. Έχει δημιουργηθεί επίσης άλλος ένας ρόλος που δεν υπάρχει στο πρωτότυπο έργο: ενός Ρώσου ομοφυλόφιλου χορευτή που προσλαμβάνεται για να μάθει χορό και κίνηση στην Ελίζα. Είναι ένας ρόλος καρικατούρα που εκμεταλλεύεται για άλλη μια φορά τα ίδια αστεία: τα σπασίματα και τις αιθέριες κινήσεις του γυναικωτού χορευτή. Θα μπορούσε να λείπει!
Τον ρόλο της συμπαθέστατης οικονόμου αναλαμβάνει εδώ ένας αρχικά επικριτικός και κατόπιν ευσυγκίνητος μπάτλερ. Προς το τέλος του έργου αναλαμβάνει να στηρίξει ηθικά την Ελίζα, ίσως για να καλυφτεί το κενό που αφήνει πίσω του ο κωμικός Πίκερινγκ του κυρίου Χαϊκάλη.
Τέλος η μητέρα του Φρέντυ παρουσιάζεται ως μια νεόπλουτη, αλκοολική και άξεστη γυναίκα. Το πρωταγωνιστικό δίδυμο μέσα σε όλο αυτόν τον τρίωρο αχταρμά προσπαθεί να σταθεί όσο πιο αξιοπρεπώς γίνεται, το ζευγάρι δεν διαθέτει την χημεία του Ρεξ Χάρισον και της Όντρει Χέμπορν, ούτε καν αυτή του Λέσλει Χάουαρντ και της Γουέντι Μίλερ. Αλλά προσπαθούν και κατά κάποιον τρόπο διασώζονται κάπως.
Τα σκηνικά και τα κουστούμια είναι πλούσια και δεν θα σας απογοητεύσουν.
«Πυγμαλίων- Ωραία μου κυρία»
Πού:
Θέατρο Πάνθεον
Πότε:
Τετάρτη και Πέμπτη στις 20.00, Παρασκευή και Σάββατο στις 21.00 και Κυριακή στις 19.00
Μετάφραση - Σκηνοθεσία:
Αλέξανδρος Ρήγας
Σκηνικά:
Μανόλης Παντελιδάκης
Κοστούμια:
Απόλλων Παπαθεοχάρης
Φωτισμοί:
Αλέκος Αναστασίου
Μουσική Επιμέλεια:
Αλέξανδρος Ρήγας, Ησαΐας Ματιάμπα
Κίνηση:
Θοδωρής Πανάς
Δραματολογική Συνεργασία:
Μαριλένα Παναγιωτοπούλου
Βοηθοί Σκηνοθέτη:
Σταμάτης Πατρώνης - Μαρία Οικονομίδη
Φωτογραφίες παράστασης:
Βαγγέλης Κύρης, Μιχάλης Τερζάκης
Πρωταγωνιστούν:
Κώστας Κόκλας
Δήμητρα Ματσούκα
Παύλος Χαϊκάλης
Χριστίνα Θεοδωροπούλου
Ορέστης Τζιόβας
Ησαϊας Ματιάμπα
Ιάσονας Παπαματθαίου
Και ο Αντώνης Καφετζόπουλος
Στο ρόλο της Κας Χίγγινς, η Μπέττυ Λιβανού
Μαζί τους:
Γαλήνη Τσεβά, Θωμάς Παλιούρας, Περικλής Αλμπάνης, Δημήτρης Γαλάνης
Συμμετέχουν:
Γιούλη Αγγελή, Γιώργος Γκολφινόπουλος, Κωνσταντίνα Λουλούδη, Ελενα Μεντζέλου, Γιώργος Μπανταδάκης, Ελευθερία Παρασκευά, Δημήτρης Τσιώκος, Κωνσταντίνος Φασίλης
Μετάφραση - Σκηνοθεσία:
Αλέξανδρος Ρήγας
Σκηνικά:
Μανόλης Παντελιδάκης
Κοστούμια:
Απόλλων Παπαθεοχάρης
Φωτισμοί:
Αλέκος Αναστασίου
Μουσική Επιμέλεια:
Αλέξανδρος Ρήγας, Ησαΐας Ματιάμπα
Κίνηση:
Θοδωρής Πανάς
Δραματολογική Συνεργασία:
Μαριλένα Παναγιωτοπούλου
Βοηθοί Σκηνοθέτη:
Σταμάτης Πατρώνης - Μαρία Οικονομίδη
Φωτογραφίες παράστασης:
Βαγγέλης Κύρης, Μιχάλης Τερζάκης
Πρωταγωνιστούν:
Κώστας Κόκλας
Δήμητρα Ματσούκα
Παύλος Χαϊκάλης
Χριστίνα Θεοδωροπούλου
Ορέστης Τζιόβας
Ησαϊας Ματιάμπα
Ιάσονας Παπαματθαίου
Και ο Αντώνης Καφετζόπουλος
Στο ρόλο της Κας Χίγγινς, η Μπέττυ Λιβανού
Μαζί τους:
Γαλήνη Τσεβά, Θωμάς Παλιούρας, Περικλής Αλμπάνης, Δημήτρης Γαλάνης
Συμμετέχουν:
Γιούλη Αγγελή, Γιώργος Γκολφινόπουλος, Κωνσταντίνα Λουλούδη, Ελενα Μεντζέλου, Γιώργος Μπανταδάκης, Ελευθερία Παρασκευά, Δημήτρης Τσιώκος, Κωνσταντίνος Φασίλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου