Κριτική - παρουσίαση της παράστασης από τη συγγραφέα Εύη Ρούτουλα
Με μεγάλη χαρά γράφω αυτό το κείμενο και θα σας εξηγήσω γιατί: ο συγγραφέας του έργου είναι συνάδελφός μου, δικηγόρος, δεν τον γνωρίζω προσωπικά αλλά είδα την δημοσίευσή του στο facebook, όπου καλούσε όλους τους συναδέλφους να δούμε την παράσταση.
Εμείς οι τριτοδεσμίτες ( πρώην τριτοδεσμίτες, τέλος πάντων, εμείς των θεωρητικών επιστημών!) έχουμε μια έφεση προς το γράψιμο. Είναι και η ευλογημένη η κρίση και όλοι μας προσπαθούμε κάπως να επιβιώσουμε αλλά και να ζήσουμε όμορφα.
Έχω την αίσθηση ότι ο Δημήτρης Αλεξίου καταφέρνει το δεύτερο: να ζει με όλες τις δυνάμεις του! Συγγραφέας, δικηγόρος, ηθοποιός, παντρεμένος με την επίσης συνάδελφο Κάρυ Αερικού και πατέρας δύο κοριτσιών. Ο κύριος Αλεξίου έχει δημοσιεύσει τρία βιβλία με τις εκδόσεις Διόπτρα: Πικρά κεράσια, Αλάτι κόκκινο και Αμαρτωλά θαύματα.
Επίσης υπήρξε πρόεδρος και καλλιτεχνικός διευθυντής του Ομίλου Ελληνικών Λαικών Χορών ¨Ελένη Τσαούλη¨ και δίδαξε ελληνικούς χορούς. Τριτοδεσμίτης, καλλιτεχνική φύση και γεμάτος ζωή ο σημερινός μας θεατρικός συγγραφέας.
Η υπόθεση του έργου θυμίζει έντονα το γνωστό «Σώσε» του Μἀικλ Φρέιν: ένας θίασος προσπαθεί να ανεβάσει μια παράσταση και συμβαίνουν διάφορα ευτράπελα. Το ξέρουμε όλοι: παρθενογένεση δεν υπάρχει. Εγώ συνηθίζω να το λέω αλλιώς: από την εποχή του Σοφοκλή έχουν γραφτεί τα πάντα και εμείς συνεχώς επαναλαμβανόμαστε.
Είναι λογικό να επηρεαζόμαστε ο ένας από τον άλλον και να ασχολούμαστε όλοι μας με τα ίδια θέματα: αγωνία για την ύπαρξή μας, έρωτας, πόλεμος, απιστία, κακεντρέχεια και μίση. Το θέμα δεν είναι το πρωτότυπο μιας ιδέας αλλά το πώς εφαρμόζεται αυτή η συγκεκριμένη ιδέα, και ο Σαίξπηρ στον Άμλετ τον μύθο των Ατρειδών χρησιμοποίησε και στον Κοριολανό πήρε την ιστορία από τον Πλούταρχο και ο Πλούταρχος την πήρε από τον Διονύσιο τον Αλικαρνασσέα! Και πάει λέγοντας!
Μην ψάχνουμε λοιπόν το πρωτότυπο: όλα έχουν ειπωθεί, ο σκοπός μας είναι πώς λέγονται! Και ειλικρινά πιστεύω ότι ο Δημήτρης Αλεξίου χειρίζεται με ιδιαίτερη μαεστρία αυτήν τη φάρσα: ένας σκηνοθέτης προσπαθεί να μαζέψει τα υπόλοιπα μέλη του θιάσου για να κάνουν πρόβα τζενεράλε.
Ο συγγραφέας και παράλληλα θεατρώνης έχει δεσμό με μια ατάλαντη σταρλετίτσα που την έχει επιβάλει ως πρωταγωνίστρια. Η παλαίμαχη ντίβα του θεάτρου αντιδρά κάτω από αυτές τις συνθήκες και προσπαθεί να σπάσει το συμβὀλαιό της την τελευταία στιγμή. Ο έτερος πρωταγωνιστής παθαίνει αμνησία λόγω ψυχολογικού σοκ, η ταμίας του θεάτρου μαθαίνει ότι ο σύζυγός της την απατά και το ρίχνει στο ποτό.
Ο σύζυγος της ταμίας είναι ο ηχολήπτης της παράστασης, που έχει και αυτός δεσμό με την σταρλετίτσα. Ο νεαρός για όλες τις δουλειές αντικαθιστά την τελευταία στιγμή έναν ηθοποιό και παθαίνει όλα τα ατυχήματα που μπορεί να συμβούν σε άνθρωπο!
Μετά από όλες αυτές τις ατυχίες ο σκηνοθέτης της παράστασης αποφασίζει να αναβάλει την πρεμιέρα, αλλά υπάρχει σοβαρός λόγος να πραγματοποιηθεί η άμοιρη παράσταση, σε ένα κατάμεστο ακροατήριο και μάλιστα με την παρουσία του πιο σοβαρού θεατρικού κριτικού της χώρας!
Κάπως έτσι εξελίσσεται η φαρσοκωμωδία «Θα σε δω στην πρεμιέρα»: το ένα ευτράπελο ακολουθεί το άλλο και αυτό που μπορώ να σας εγγυηθώ είναι ατελείωτα γέλια μέσα από ένα ανάλαφρο έργο.
Η σκηνοθεσία της παράστασης είναι του Γιώργου Κρασαδάκη, ο οποίος ξεκίνησε ως ηθοποιός και ασχολήθηκε με την σκηνοθεσία από το 1998 και έπειτα, συγκεκριμένα επί σειρά ετών σκηνοθετεί τη θεατρική ομάδα του Πνευματικού Κέντρου Δήμου Σκύρου και έχει σκηνοθετήσει πολλές παραστάσεις και για θέατρα της πρωτεύουσας.
Ο ίδιος ο Δημήτρης Αλεξίου ερμηνεύει τον ρόλο του σκηνοθέτη, Στο έργο επίσης εμφανίζονται οι: Κατερίνα Κλήμη, Τατιάνα Μελίδου, Πολυτίμη- Αλεξάνδρα Καλομοίρη, Κωνσταντίνος Ραβνιωτόπουλος, Γιώργος Μπεκρής, Μάρκος Παπαδόπουλος, Ναταλί Τσαβέζ και Γιώργος Καραμπίνης.
Πάντα μου αρέσει να τελειώνω με έναν «όμορφο» τρόπο ό,τι κι αν γράφω. Εδώ θα επιλέξω να τελειώσω με αισιοδοξία -το μεγαλύτερο πλεονέκτημα αυτής της παράστασης - και θα χρησιμοποιήσω τα λόγια του κυρίου Αλεξίου από το τραγούδι που κλείνει το έργο του:
«Λόγια ξεχάστηκαν και τι πειράζει! Σκηνές μπερδεύτηκαν μα δεν μας νοιάζει. Ζωή δεν είναι μωρό μου να κάνεις τα πάντα σωστά!».
Εμείς οι τριτοδεσμίτες ( πρώην τριτοδεσμίτες, τέλος πάντων, εμείς των θεωρητικών επιστημών!) έχουμε μια έφεση προς το γράψιμο. Είναι και η ευλογημένη η κρίση και όλοι μας προσπαθούμε κάπως να επιβιώσουμε αλλά και να ζήσουμε όμορφα.
Έχω την αίσθηση ότι ο Δημήτρης Αλεξίου καταφέρνει το δεύτερο: να ζει με όλες τις δυνάμεις του! Συγγραφέας, δικηγόρος, ηθοποιός, παντρεμένος με την επίσης συνάδελφο Κάρυ Αερικού και πατέρας δύο κοριτσιών. Ο κύριος Αλεξίου έχει δημοσιεύσει τρία βιβλία με τις εκδόσεις Διόπτρα: Πικρά κεράσια, Αλάτι κόκκινο και Αμαρτωλά θαύματα.
Επίσης υπήρξε πρόεδρος και καλλιτεχνικός διευθυντής του Ομίλου Ελληνικών Λαικών Χορών ¨Ελένη Τσαούλη¨ και δίδαξε ελληνικούς χορούς. Τριτοδεσμίτης, καλλιτεχνική φύση και γεμάτος ζωή ο σημερινός μας θεατρικός συγγραφέας.
Η υπόθεση του έργου θυμίζει έντονα το γνωστό «Σώσε» του Μἀικλ Φρέιν: ένας θίασος προσπαθεί να ανεβάσει μια παράσταση και συμβαίνουν διάφορα ευτράπελα. Το ξέρουμε όλοι: παρθενογένεση δεν υπάρχει. Εγώ συνηθίζω να το λέω αλλιώς: από την εποχή του Σοφοκλή έχουν γραφτεί τα πάντα και εμείς συνεχώς επαναλαμβανόμαστε.
Είναι λογικό να επηρεαζόμαστε ο ένας από τον άλλον και να ασχολούμαστε όλοι μας με τα ίδια θέματα: αγωνία για την ύπαρξή μας, έρωτας, πόλεμος, απιστία, κακεντρέχεια και μίση. Το θέμα δεν είναι το πρωτότυπο μιας ιδέας αλλά το πώς εφαρμόζεται αυτή η συγκεκριμένη ιδέα, και ο Σαίξπηρ στον Άμλετ τον μύθο των Ατρειδών χρησιμοποίησε και στον Κοριολανό πήρε την ιστορία από τον Πλούταρχο και ο Πλούταρχος την πήρε από τον Διονύσιο τον Αλικαρνασσέα! Και πάει λέγοντας!
Μην ψάχνουμε λοιπόν το πρωτότυπο: όλα έχουν ειπωθεί, ο σκοπός μας είναι πώς λέγονται! Και ειλικρινά πιστεύω ότι ο Δημήτρης Αλεξίου χειρίζεται με ιδιαίτερη μαεστρία αυτήν τη φάρσα: ένας σκηνοθέτης προσπαθεί να μαζέψει τα υπόλοιπα μέλη του θιάσου για να κάνουν πρόβα τζενεράλε.
Ο συγγραφέας και παράλληλα θεατρώνης έχει δεσμό με μια ατάλαντη σταρλετίτσα που την έχει επιβάλει ως πρωταγωνίστρια. Η παλαίμαχη ντίβα του θεάτρου αντιδρά κάτω από αυτές τις συνθήκες και προσπαθεί να σπάσει το συμβὀλαιό της την τελευταία στιγμή. Ο έτερος πρωταγωνιστής παθαίνει αμνησία λόγω ψυχολογικού σοκ, η ταμίας του θεάτρου μαθαίνει ότι ο σύζυγός της την απατά και το ρίχνει στο ποτό.
Ο σύζυγος της ταμίας είναι ο ηχολήπτης της παράστασης, που έχει και αυτός δεσμό με την σταρλετίτσα. Ο νεαρός για όλες τις δουλειές αντικαθιστά την τελευταία στιγμή έναν ηθοποιό και παθαίνει όλα τα ατυχήματα που μπορεί να συμβούν σε άνθρωπο!
Μετά από όλες αυτές τις ατυχίες ο σκηνοθέτης της παράστασης αποφασίζει να αναβάλει την πρεμιέρα, αλλά υπάρχει σοβαρός λόγος να πραγματοποιηθεί η άμοιρη παράσταση, σε ένα κατάμεστο ακροατήριο και μάλιστα με την παρουσία του πιο σοβαρού θεατρικού κριτικού της χώρας!
Κάπως έτσι εξελίσσεται η φαρσοκωμωδία «Θα σε δω στην πρεμιέρα»: το ένα ευτράπελο ακολουθεί το άλλο και αυτό που μπορώ να σας εγγυηθώ είναι ατελείωτα γέλια μέσα από ένα ανάλαφρο έργο.
Η σκηνοθεσία της παράστασης είναι του Γιώργου Κρασαδάκη, ο οποίος ξεκίνησε ως ηθοποιός και ασχολήθηκε με την σκηνοθεσία από το 1998 και έπειτα, συγκεκριμένα επί σειρά ετών σκηνοθετεί τη θεατρική ομάδα του Πνευματικού Κέντρου Δήμου Σκύρου και έχει σκηνοθετήσει πολλές παραστάσεις και για θέατρα της πρωτεύουσας.
Ο ίδιος ο Δημήτρης Αλεξίου ερμηνεύει τον ρόλο του σκηνοθέτη, Στο έργο επίσης εμφανίζονται οι: Κατερίνα Κλήμη, Τατιάνα Μελίδου, Πολυτίμη- Αλεξάνδρα Καλομοίρη, Κωνσταντίνος Ραβνιωτόπουλος, Γιώργος Μπεκρής, Μάρκος Παπαδόπουλος, Ναταλί Τσαβέζ και Γιώργος Καραμπίνης.
Πάντα μου αρέσει να τελειώνω με έναν «όμορφο» τρόπο ό,τι κι αν γράφω. Εδώ θα επιλέξω να τελειώσω με αισιοδοξία -το μεγαλύτερο πλεονέκτημα αυτής της παράστασης - και θα χρησιμοποιήσω τα λόγια του κυρίου Αλεξίου από το τραγούδι που κλείνει το έργο του:
«Λόγια ξεχάστηκαν και τι πειράζει! Σκηνές μπερδεύτηκαν μα δεν μας νοιάζει. Ζωή δεν είναι μωρό μου να κάνεις τα πάντα σωστά!».
Πού:
Θέατρο Coronet
Πότε:
Κάθε Σάββατο στις 21.00 και κάθε Κυριακή στις 20.00
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου