Χορογραφία Χρήστου Παπαδόπουλου
Το Opus είναι μια παράσταση εμπνευσμένη από τον κόσμο της κλασικής μουσικής. Ο όρος κλασικός προέρχεται από τη λατινική λέξη classicus και την ελληνική κλασικός.
Περιγράφει τη συμμόρφωση του ύφους και της σύνθεσης στα πρότυπα της ελληνικής και λατινικής αρχαιότητας. Η έννοια λοιπόν της κλασικής μουσικής παραπέμπει σε μια «ανώτερη» μορφή μουσικής σύνθεσης (opus) με αυστηρή δομή και πολυμορφία.
Βασικός άξονας της παράστασης είναι η μελέτη της δομής αυτής, η αποκωδικοποίηση και η οπτικοποίηση της ζωντανά στη σκηνή.
Το Opus επιχειρεί να διερευνήσει το πώς οι βασικές αρχές σύνθεσης που διέπουν ένα κλασικό κομμάτι, μπορούν να εφαρμοστούν σε μια εντελώς διαφορετική μορφή τέχνης, όπως είναι ο χορός.
Πώς το σώμα μπορεί να γίνει η οπτική εκδοχή του μουσικού οργάνου πάνω στο οποίο αποτυπώνεται η μουσική μέσω της κίνησης και πώς η παρτιτούρα του μουσικού έργου μπορεί να δημιουργήσει και την παρτιτούρα της χορογραφίας.
Ένα από τα χαρακτηριστικά της κλασικής μουσικής είναι η εναλλαγή μουσικών θεμάτων και ρυθμικών μοτίβων που δημιουργούν διαφορετικές εντάσεις μέσα στο έργο, καθιστώντας το αφηγηματικό.
Στόχος της έρευνας δεν είναι να ερμηνεύσει το μουσικό έργο, ούτε να υπηρετήσει τις διαθέσεις και το συναισθηματικό φορτίο που γεννά.
Στόχος είναι να αποδεσμευτεί από την αφηγηματικότητα, από την τάση για ερμηνεία και να καταπιαστεί με τον ίδιο τον πυρήνα της μουσικής, αντιμετωπίζοντάς την ως ένα πολύπλοκο και δομημένο σύνολο ήχων. Πρόκειται για μια απόπειρα καταγραφής της αυτόματης αντίδρασής μας στη μουσική.
Χρησιμοποιώντας ζωντανά όργανα στη σκηνή (φλάουτο, βιολί, κλαρινέτο, βιολοντσέλο), οι συντελεστές ακολουθούν σωματικά πότε τη ρυθμική αγωγή και πότε τις μελωδικές γραμμές. Προσελκύουν την προσοχή μας πότε σε ένα όργανο, πότε σε δύο, πότε σε όλη τη μουσική ως ενιαία σύνθεση, αρχίζοντας από τη σιωπή και καταλήγοντας στην ολοκλήρωση της αριστουργηματικής αυτής σύνθεσης του Μπαχ.
Με τον τρόπο αυτό δημιουργείται ένας ιδιότυπος σκηνικός κόσμος, μέσα από τον οποίο επιχειρείται η επανασύσταση ενός νέου κώδικα ανάγνωσης του μουσικού έργου.
Ο Χρήστος Παπαδόπουλος σπούδασε χορό και χορογραφία στο SNDO στην Ολλανδία, θέατρο στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και Πολιτικές Επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.
Έχει παρουσιάσει τις προσωπικές δουλειές De Perdidos, Gandau και Counter Reset (Melkweg Τheater Amsterdam). Σαν χορευτής έχει συνεργαστεί με τους Δημήτρη Παπαϊωάννου, Φώτη Νικολάου, Μαριέλα Νέστορα, Alexandra Waierstall, Kirstin Andersen WEGO Company, Robert Stein, Ria Higler.
Ως χορογράφος έχει συνεργαστεί στο θέατρο με τους Θωμά Μοσχόπουλο, Γιάννη Καλαβριανό, Γιάννη Κακλέα, Βασίλη Νικολαΐδη, κ.α. Ήταν μέλος της χορογραφικής ομάδας των Τελετών Έναρξης και Λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων-Αθήνα 2004.
Η περσινή παράστασή του με τίτλο Elvedon έγινε δεκτή στο Πανευρωπαϊκό δίκτυο χορογράφων Aerowaves Dance Across Europe και απέσπασε την πρώτη θέση ανάμεσα σε 540 περίπου ομάδες χορού, συγκεντρώνοντας τη μεγαλύτερη βαθμολογία.
Η παράσταση ξεκινάει πανευρωπαϊκή περιοδεία από το Pilsen της Τσεχίας, στο πλαίσιο του συγκεκριμένου φεστιβάλ. Ακολουθούν δύο παραστάσεις στην Ιταλία- στο Cagliari της Σαρδηνίας και στο Bassano di Grapa– ενώ αναμένονται και άλλες παραστάσεις σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις.
Μετά το Elvedon που κατέκτησε την πρώτη θέση στο Πανευρωπαϊκό δίκτυο χορογράφων Aerowaves Dance Across Europe, o Χρήστος Παπαδόπουλος παρουσιάζει τη νέα του δουλειά με τίτλο Opus.
Το Opus είναι μια παράσταση εμπνευσμένη από τον κόσμο της κλασικής μουσικής. Ο όρος κλασικός προέρχεται από τη λατινική λέξη classicus και την ελληνική κλασικός.
Περιγράφει τη συμμόρφωση του ύφους και της σύνθεσης στα πρότυπα της ελληνικής και λατινικής αρχαιότητας. Η έννοια λοιπόν της κλασικής μουσικής παραπέμπει σε μια «ανώτερη» μορφή μουσικής σύνθεσης (opus) με αυστηρή δομή και πολυμορφία.
Βασικός άξονας της παράστασης είναι η μελέτη της δομής αυτής, η αποκωδικοποίηση και η οπτικοποίηση της ζωντανά στη σκηνή.
Το Opus επιχειρεί να διερευνήσει το πώς οι βασικές αρχές σύνθεσης που διέπουν ένα κλασικό κομμάτι, μπορούν να εφαρμοστούν σε μια εντελώς διαφορετική μορφή τέχνης, όπως είναι ο χορός.
Πώς το σώμα μπορεί να γίνει η οπτική εκδοχή του μουσικού οργάνου πάνω στο οποίο αποτυπώνεται η μουσική μέσω της κίνησης και πώς η παρτιτούρα του μουσικού έργου μπορεί να δημιουργήσει και την παρτιτούρα της χορογραφίας.
Ένα από τα χαρακτηριστικά της κλασικής μουσικής είναι η εναλλαγή μουσικών θεμάτων και ρυθμικών μοτίβων που δημιουργούν διαφορετικές εντάσεις μέσα στο έργο, καθιστώντας το αφηγηματικό.
Στόχος της έρευνας δεν είναι να ερμηνεύσει το μουσικό έργο, ούτε να υπηρετήσει τις διαθέσεις και το συναισθηματικό φορτίο που γεννά.
Στόχος είναι να αποδεσμευτεί από την αφηγηματικότητα, από την τάση για ερμηνεία και να καταπιαστεί με τον ίδιο τον πυρήνα της μουσικής, αντιμετωπίζοντάς την ως ένα πολύπλοκο και δομημένο σύνολο ήχων. Πρόκειται για μια απόπειρα καταγραφής της αυτόματης αντίδρασής μας στη μουσική.
Χρησιμοποιώντας ζωντανά όργανα στη σκηνή (φλάουτο, βιολί, κλαρινέτο, βιολοντσέλο), οι συντελεστές ακολουθούν σωματικά πότε τη ρυθμική αγωγή και πότε τις μελωδικές γραμμές. Προσελκύουν την προσοχή μας πότε σε ένα όργανο, πότε σε δύο, πότε σε όλη τη μουσική ως ενιαία σύνθεση, αρχίζοντας από τη σιωπή και καταλήγοντας στην ολοκλήρωση της αριστουργηματικής αυτής σύνθεσης του Μπαχ.
Με τον τρόπο αυτό δημιουργείται ένας ιδιότυπος σκηνικός κόσμος, μέσα από τον οποίο επιχειρείται η επανασύσταση ενός νέου κώδικα ανάγνωσης του μουσικού έργου.
Ο Χρήστος Παπαδόπουλος σπούδασε χορό και χορογραφία στο SNDO στην Ολλανδία, θέατρο στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και Πολιτικές Επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.
Έχει παρουσιάσει τις προσωπικές δουλειές De Perdidos, Gandau και Counter Reset (Melkweg Τheater Amsterdam). Σαν χορευτής έχει συνεργαστεί με τους Δημήτρη Παπαϊωάννου, Φώτη Νικολάου, Μαριέλα Νέστορα, Alexandra Waierstall, Kirstin Andersen WEGO Company, Robert Stein, Ria Higler.
Ως χορογράφος έχει συνεργαστεί στο θέατρο με τους Θωμά Μοσχόπουλο, Γιάννη Καλαβριανό, Γιάννη Κακλέα, Βασίλη Νικολαΐδη, κ.α. Ήταν μέλος της χορογραφικής ομάδας των Τελετών Έναρξης και Λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων-Αθήνα 2004.
Η περσινή παράστασή του με τίτλο Elvedon έγινε δεκτή στο Πανευρωπαϊκό δίκτυο χορογράφων Aerowaves Dance Across Europe και απέσπασε την πρώτη θέση ανάμεσα σε 540 περίπου ομάδες χορού, συγκεντρώνοντας τη μεγαλύτερη βαθμολογία.
Η παράσταση ξεκινάει πανευρωπαϊκή περιοδεία από το Pilsen της Τσεχίας, στο πλαίσιο του συγκεκριμένου φεστιβάλ. Ακολουθούν δύο παραστάσεις στην Ιταλία- στο Cagliari της Σαρδηνίας και στο Bassano di Grapa– ενώ αναμένονται και άλλες παραστάσεις σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις.
Σύλληψη-Χορογραφία: Χρήστος Παπαδόπουλος
Μουσική: Johann Sebastian Bach
Φωνή 1: Ηλίας Χατζηγεωργίου κίνηση - Ναυσικά Τσάρα, φλάουτο
Φωνή 2: Γιώργος Κοτσιφάκης κίνηση - Φαίδων Μηλιάδης, βιολί
Φωνή 3: Αμαλία Κοσμά κίνηση - Κώστας Τζέκος, μπάσο κλαρινέτο
Φωνή 4: Ερμής Μαλκότσης κίνηση - Αλέξης Καραϊσκάκης, βιολοντσέλο
Διάρκεια: 60΄
info: θέατρο Πόρτα, Μεσογείων 59, Αθήνα,
τηλ. 210 771 13 33, 210 7780 51 18
Παραστάσεις κάθε Δευτέρα
Ώρα έναρξης: 21.15
Εισιτήριο: 10€, 8€
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου