Το βιβλίο του Κάρλ Χάιντς Ροτ κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Λιβάνη
Ο Γερμανός Κάρλ Χάιντς Ροτ, διδάκτορας της Ιστορίας και της Ιατρικής στα Πανεπιστήμια Κολονίας, Βόνης, Ντίσελντορφ, Αμβούργου και Βρέμης, στέλεχος του Ιδρύματος Κοινωνικής Ιστορίας, συγγραφέας των βιβλίων «Η Ελλάδα και η Κρίση», «Μανιφέστο για μια Ευρώπη της Ισότητας» παρουσιάζει το ζήτημα των πολεμικών αποζημιώσεων προς την Ελλάδα από τη Γερμανία στο βιβλίο του, με τίτλο «Γερμανικές πολεμικές επανορθώσεις- Η Ελλάδα μπορεί».
Στο εν λόγω πόνημα, που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Λιβάνη, σε μετάφραση Σοφίας Μαριάτου, παρουσιάζονται με τεκμήρια και αριθμούς τα εγκλήματα και οι καταστροφές υποδομών, οι κλοπές αγαθών, οι αρπαγές εγκαταστάσεων στην Ελλάδα, με αποκορύφωμα το αναγκαστικό δάνειο που επέβαλε το Γ΄Ράϊχ για έξοδα διατροφής των δυνάμεων κατοχής.
Στην αρχή της μελέτης αναλύονται οι προσπάθειες της κυβέρνησης να θέσει, το 2015, σε υψηλό επίπεδο το ζήτημα των αποζημιώσεων. Κάνοντας μετριοπαθείς υπολογισμούς και με βάσει τις ισοτιμίες, ο συγγραφέας εκτιμά το συνολικό οφειλόμενο ποσό σε 90 δις ευρώ.
«Στη Γερμανία το ποσό αυτό θα θεωρηθεί σκανδαλώδες από τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών και θα απορριφθεί εν μέσω οργής», σημειώνει και παραθέτει επιχειρήματα που αντικρούουν τους ισχυρισμούς του Βερολίνου.
Στο τελευταίο κεφάλαιο ο μελετητής προτείνει στην κυβέρνηση της χώρας του να εξοφλήσει επιτέλους τα χρέη της μεταβιβάζοντας προς την Τράπεζα Ελλάδας ως πρώτη δόση ράβδους χρυσού αξίας 7 δις ευρώ από τα αποθέματα της Μπούντεσμπανκ η οποία είναι νόμιμός διάδοχος της Ράϊχσμπανκ.
Να ακολουθήσει μια δεύτερη δόση χρυσού αξίας 28 δις προς τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας ως μερίδιο της Γερμανίας στο νέο πρόγραμμα δανεισμού. Μια τρίτη δόση χρυσού αξίας 25 δις ευρώ θα πρέπει να κατατεθεί στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων με τη μορφή άτοκου δανείου σε μια ελληνική τράπεζα ανασυγκρότησης.
Επίσης η Κεντρική Τράπεζα της Γερμανίας να πουλήσει ράβδους χρυσού αξίας 8 δις ευρώ διαθέτοντας το ποσό σε ένα ελληνικό Ταμείο Πολεμικής Αποζημίωσης και Ιστορικής Μνήμης για να αποζημιωθούν οι κληρονόμοι όσων σφαγιάσθηκαν ή κρατήθηκαν αιχμάλωτοι από τους Ναζί.
Τέλος, το εναπομείναν ποσό των 22 δισ.- καταλήγει ο Ροτ- να το καταθέσει η Ελλάδα σε ένα κοινό Ταμείο Επανορθώσεων για θύματα των άλλων κρατών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Δίστομο, Καλάβρυτα, Κομμένο, Λιγκιάδες... Αυτά είναι μερικά από τα εκατοντάδες χωριά, τους οικισμούς και τις κωμοπόλεις που ρήμαξαν οι Γερμανοί κατακτητές στη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου Πολέμου – και μάλιστα μετά την αποτρόπαιη σφαγή των κατοίκων τους.
Σήμερα υπάρχουν εκεί μνημεία όπου συναντιούνται Έλληνες και Γερμανοί, οι οποίοι έχουν αναλάβει από κοινού πρωτοβουλίες ενάντια στη λήθη και με σκοπό την αποζημίωση των θυμάτων.
Η ισχυρή ελίτ της Γερμανίας, ωστόσο, αντιμετωπίζει αυτές τις τάσεις εξιλέωσης ως ένα «εξωτικό» περιθωριακό φαινόμενο που δεν επηρεάζει την ατζέντα της. Η συνακόλουθη αποποίηση οποιασδήποτε ιστορικής ευθύνης φαίνεται να την έχει οδηγήσει σε ένα κατάφωρο σύμπλεγμα όσον αφορά την Ελλάδα. Μοιάζει σαν να μην έχει συγχωρήσει μέχρι σήμερα τον μικρό Νοτιοευρωπαίο εταίρο των Συμμάχων που πρόβαλε τόσο σθεναρή αντίσταση στην Κατοχή. Και φαίνεται να μην έχει ξεχάσει μέχρι σήμερα ότι οι δυνάμεις κατοχής κατέρρευσαν πολύ σύντομα και κατέστρεψαν οικονομικά την Ελλάδα.
Υπό αυτές τις συνθήκες μπορεί κανείς να κατανοήσει την αυστηρή γραμμή που υπαγορεύει το Βερολίνο απέναντι στην πιο υπερχρεωμένη εθνική οικονομία της ευρωζώνης.
Ο Καρλ Χάιντς Ροτ καταδεικνύει ότι η ελληνική διαρθρωτική κρίση συνδέεται και με τις μακροπρόθεσμες συνέπειες των βάναυσων καταστροφών του Β' Παγκόσμιου Πολέμου από το Γ' Ράιχ, γεγονός που αποσιωπάται συστηματικά και θεωρείται ταμπού.
Στην παρούσα μελέτη του Καρλ Χάιντς Ροτ αναλύεται το ελπιδοφόρο ξεκίνημα της ελληνικής κυβέρνησης και η τελική αποτυχία της απέναντι στο γερμανοευρωπαϊκό βέτο.
Ο συγγραφέας καταθέτει προτάσεις για μια εναλλακτική οδό που βασίζεται σε ηθικά και πολιτικά κριτήρια: H Γερμανία πρέπει να ξεπληρώσει τις οφειλές της από τις πολεμικές επανορθώσεις και να συνεισφέρει στην ανασυγκρότηση της Ελλάδας.
Ο Ροτ παρουσιάζει ορισμένες σκέψεις για το πώς η πρακτική αυτή θα μπορούσε να ισχύσει και για άλλους λαούς που αντιμετωπίζουν προβλήματα, να χρησιμοποιηθεί για την κατάλυση της κρατούσας πολιτικής λιτότητας που ακολουθούν οι Γερμανοί μερκαντιλιστές και να ενσωματωθεί σε μια γενικότερη διαδικασία εκδημοκρατισμού της Ευρώπης.
Τέλος, εξετάζει τα κατάλοιπα του Β' Παγκόσμιου Πολέμου – συμπεριλαμβανομένων των σκανδαλωδών πρακτικών της δυτικογερμανικής μεταπολεμικής ελίτ για να αποφύγει την καταβολή πολεμικών επανορθώσεων.
Στο εν λόγω πόνημα, που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Λιβάνη, σε μετάφραση Σοφίας Μαριάτου, παρουσιάζονται με τεκμήρια και αριθμούς τα εγκλήματα και οι καταστροφές υποδομών, οι κλοπές αγαθών, οι αρπαγές εγκαταστάσεων στην Ελλάδα, με αποκορύφωμα το αναγκαστικό δάνειο που επέβαλε το Γ΄Ράϊχ για έξοδα διατροφής των δυνάμεων κατοχής.
Στην αρχή της μελέτης αναλύονται οι προσπάθειες της κυβέρνησης να θέσει, το 2015, σε υψηλό επίπεδο το ζήτημα των αποζημιώσεων. Κάνοντας μετριοπαθείς υπολογισμούς και με βάσει τις ισοτιμίες, ο συγγραφέας εκτιμά το συνολικό οφειλόμενο ποσό σε 90 δις ευρώ.
 |
| Ο Κάρλ Χάιντς Ροτ |
Στο τελευταίο κεφάλαιο ο μελετητής προτείνει στην κυβέρνηση της χώρας του να εξοφλήσει επιτέλους τα χρέη της μεταβιβάζοντας προς την Τράπεζα Ελλάδας ως πρώτη δόση ράβδους χρυσού αξίας 7 δις ευρώ από τα αποθέματα της Μπούντεσμπανκ η οποία είναι νόμιμός διάδοχος της Ράϊχσμπανκ.
Να ακολουθήσει μια δεύτερη δόση χρυσού αξίας 28 δις προς τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας ως μερίδιο της Γερμανίας στο νέο πρόγραμμα δανεισμού. Μια τρίτη δόση χρυσού αξίας 25 δις ευρώ θα πρέπει να κατατεθεί στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων με τη μορφή άτοκου δανείου σε μια ελληνική τράπεζα ανασυγκρότησης.
Επίσης η Κεντρική Τράπεζα της Γερμανίας να πουλήσει ράβδους χρυσού αξίας 8 δις ευρώ διαθέτοντας το ποσό σε ένα ελληνικό Ταμείο Πολεμικής Αποζημίωσης και Ιστορικής Μνήμης για να αποζημιωθούν οι κληρονόμοι όσων σφαγιάσθηκαν ή κρατήθηκαν αιχμάλωτοι από τους Ναζί.
Τέλος, το εναπομείναν ποσό των 22 δισ.- καταλήγει ο Ροτ- να το καταθέσει η Ελλάδα σε ένα κοινό Ταμείο Επανορθώσεων για θύματα των άλλων κρατών – μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Γερμανικές πολεμικές επανορθώσεις - Η Ελλάδα μπορεί - Ροτ Καρλ Χάιντς
Δίστομο, Καλάβρυτα, Κομμένο, Λιγκιάδες... Αυτά είναι μερικά από τα εκατοντάδες χωριά, τους οικισμούς και τις κωμοπόλεις που ρήμαξαν οι Γερμανοί κατακτητές στη διάρκεια του Β' Παγκόσμιου Πολέμου – και μάλιστα μετά την αποτρόπαιη σφαγή των κατοίκων τους.
Σήμερα υπάρχουν εκεί μνημεία όπου συναντιούνται Έλληνες και Γερμανοί, οι οποίοι έχουν αναλάβει από κοινού πρωτοβουλίες ενάντια στη λήθη και με σκοπό την αποζημίωση των θυμάτων.
Η ισχυρή ελίτ της Γερμανίας, ωστόσο, αντιμετωπίζει αυτές τις τάσεις εξιλέωσης ως ένα «εξωτικό» περιθωριακό φαινόμενο που δεν επηρεάζει την ατζέντα της. Η συνακόλουθη αποποίηση οποιασδήποτε ιστορικής ευθύνης φαίνεται να την έχει οδηγήσει σε ένα κατάφωρο σύμπλεγμα όσον αφορά την Ελλάδα. Μοιάζει σαν να μην έχει συγχωρήσει μέχρι σήμερα τον μικρό Νοτιοευρωπαίο εταίρο των Συμμάχων που πρόβαλε τόσο σθεναρή αντίσταση στην Κατοχή. Και φαίνεται να μην έχει ξεχάσει μέχρι σήμερα ότι οι δυνάμεις κατοχής κατέρρευσαν πολύ σύντομα και κατέστρεψαν οικονομικά την Ελλάδα.
Υπό αυτές τις συνθήκες μπορεί κανείς να κατανοήσει την αυστηρή γραμμή που υπαγορεύει το Βερολίνο απέναντι στην πιο υπερχρεωμένη εθνική οικονομία της ευρωζώνης.
Ο Καρλ Χάιντς Ροτ καταδεικνύει ότι η ελληνική διαρθρωτική κρίση συνδέεται και με τις μακροπρόθεσμες συνέπειες των βάναυσων καταστροφών του Β' Παγκόσμιου Πολέμου από το Γ' Ράιχ, γεγονός που αποσιωπάται συστηματικά και θεωρείται ταμπού.
Στην παρούσα μελέτη του Καρλ Χάιντς Ροτ αναλύεται το ελπιδοφόρο ξεκίνημα της ελληνικής κυβέρνησης και η τελική αποτυχία της απέναντι στο γερμανοευρωπαϊκό βέτο.
Ο συγγραφέας καταθέτει προτάσεις για μια εναλλακτική οδό που βασίζεται σε ηθικά και πολιτικά κριτήρια: H Γερμανία πρέπει να ξεπληρώσει τις οφειλές της από τις πολεμικές επανορθώσεις και να συνεισφέρει στην ανασυγκρότηση της Ελλάδας.
Ο Ροτ παρουσιάζει ορισμένες σκέψεις για το πώς η πρακτική αυτή θα μπορούσε να ισχύσει και για άλλους λαούς που αντιμετωπίζουν προβλήματα, να χρησιμοποιηθεί για την κατάλυση της κρατούσας πολιτικής λιτότητας που ακολουθούν οι Γερμανοί μερκαντιλιστές και να ενσωματωθεί σε μια γενικότερη διαδικασία εκδημοκρατισμού της Ευρώπης.
Τέλος, εξετάζει τα κατάλοιπα του Β' Παγκόσμιου Πολέμου – συμπεριλαμβανομένων των σκανδαλωδών πρακτικών της δυτικογερμανικής μεταπολεμικής ελίτ για να αποφύγει την καταβολή πολεμικών επανορθώσεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου