ΣΙΝΕΜΑ Ένας άλλος κόσμος - Λίγα λόγια για την ταινία του Χριστόφορου Παπακαλιάτη

Του Γιάννη Αποστολόπουλου

Ο έρωτας είναι μια δυναμική συναισθηματική κατάσταση που φέρνει κοντά δύο ανθρώπους όπου ο καθένας φέρει και την δική του ιστορία. Άλλοτε είναι μια γλυκιά ιστορία, άλλοτε πικρή.
Την τελευταία πενταετία και από τότε που η χώρα μας βρίσκεται σε οικονομική ύφεση, οι ιστορίες των ανθρώπων είναι κατά κύριο λόγο πικρές.

Ανεργία, οικονομική εξαθλίωση, ρατσισμός είναι στοιχεία που επικρατούν σε μια κοινωνία που δοκιμάζεται. Η καθημερινότητα για πολλούς ανθρώπους έχει γίνει δύσκολη και έχει πόνο.

Σε μια τέτοια κατάσταση χωράει ο έρωτας;

Ο έρωτας είναι παντού και σε οποιαδήποτε κατάσταση, βέβαια οι υπάρχουσες οικονομικές συνθήκες και κατ’ επέκταση οι κοινωνικές δυσκολεύουν την οποιαδήποτε συσχέτιση των ανθρώπων και συνεπώς και των έρωτα.

Για παράδειγμα ένας μετανάστης που έχει αφήσει την πατρίδα του στα πλαίσια της αναζήτησης ενός καλλίτερου αύριο σαφώς και έχει δικαίωμα στον έρωτα αλλά οι συνθήκες κάτω από τις οποίες ζει δεν του επιτρέπουν να απολαύσει την κατάσταση αυτή. Το ίδιο ισχύει και για τον άνεργο καθώς και την νοικοκυρά που βλέπει το σπίτι της να διαλύεται.

Στο κινηματογραφικό έργο «ένας άλλος κόσμος» περιγράφονται τρείς ερωτικές ιστορίες και κατά την γνώμη μου υπάρχει και μία άλλη ιστορία που ουσιαστικά περιγράφει την απόγνωση του ανθρώπου που βλέπει το οικογενειακό του περιβάλλον να καταστρέφεται από το χτύπημα της οικονομικής κρίσης και τον οδηγεί σε ακραίες συμπεριφορές.

Οι τρεις ιστορίες είναι φανερές και εύκολα ο θεατής τις προσέχει, αφορούν δε τα τρία από τα τέσσερα μέλη μιας οικογένειας και έχουν σαν βασικό άξονα ερωτικές καταστάσεις είτε ολοκληρωμένες είτε σε πλατωνικό επίπεδο. Μέσα από τις τρεις αυτές περιπτώσεις σκιαγραφείται το οικονομικό και κοινωνικό πλαίσιο της χώρας μας . Ο πρόσφυγας, ο άνεργος και η νοικοκυρά που δεν μπορεί να αγοράσει ούτε τα βασικά πια.

Εστιάζω στην τέταρτη ιστορία, αυτή του πατέρα και αυτό γιατί μέσα από την ιστορία αυτή φανερώνονται με τον πιο τραγικό τρόπο οι συνέπειες της κρίσης. 

Βλέποντας την επιχείρηση του να καταρρέει, χάνει τον έλεγχο του εαυτού του και ακολουθεί μια επικίνδυνα βίαιη συμπεριφορά που τελικά οδηγεί σε φόνο και ολοκληρωτική διάλυση της οικογένειας του. Η οργή που εξωτερικεύει ο ήρωας αυτός προέρχεται από την απουσία ελπίδας έπειτα από όλα αυτά που συμβαίνουν σε μια χώρα που από την μία στιγμή στην άλλη βρέθηκε σε μια οικονομική δίνη. 

Οι συνέπειες μιας ύφεσης δεν είναι μόνο οικονομικές , είναι κατ’ ουσία κοινωνικές και ψυχολογικές. Ο κοινωνικός ιστός διαλύεται, η ανθρώπινη συμπεριφορά ακροβατεί σε τεντωμένο σχοινί και πολλές φορές επικρατούν συμπεριφορές ακραίες.

Θεωρώ εξαιρετική την φωτογραφία της ταινίας και άκρως ενδιαφέρουσα την μουσική της ταινίας. Από τις ερμηνείες ξεχωρίζει η Μαρία Καβογιάννη, το βλέμμα της στην τελευταία σκηνή κρύβει απόγνωση και θλίψη. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι υπόλοιποι ηθοποιοί υστέρησαν κάθε άλλο όλοι κινήθηκαν σε υψηλά επίπεδα.